Kıymetli arkadaşlar hepimizin zaman zaman yaşadığı atalet yani erinmek dediğimiz tembellik hastalığından kurtulmak için iki metot sunacağım. Harekete geçme ve problem çözme ile ilgili uygulanacak basit iki hareket ile kalan hayatınıza olumlu katkıda bulunabileceksiniz.
Günlük yaşamda karşımıza iki tür durum çıkar. Birincisi bir işi yapmak gerekmektedir. Bunun için harekete geçilmelidir. İkincisi ise bir problemi çözmek gerekmektedir. Nereden başlanacağı bilinmez genelde ise çözülmez.
Çözümsüzlüğün yani harekete geçmemenin tek sebebi vardır. Yanlış yaklaşım.
Bir işi yapmak isterken genelde en zor olanı en büyük olanı başarmak isteriz. Şöyle diyelim, bir mağaza açacağız, en yüksek sermayeli, en çok satacak bir mekan arayışımız olur. İmkanlar mümkün olmadığından bir türlü başlanamaz. Aslında bu yaklaşım o işe başlamamak için kendimize sunduğumuz bahanelerdir. Klasik bir söz vardır ya “ben çok daha iyi yaparım ama yapmıyorum”. E yap kardeşim dediğinde ise ben en iyisini yapacağım şartları hazırlıyorum olur. Aslında bu bir kaçıştır.
Çözüm ise çok ama çok kolaydır. Zirveye her zaman küçük basamaklar ile çıkılır. O halde plan ne ise ilk gün o an küçücük bile olsa adım atmaktır. Bu sayede içten gelen bahaneler bitmiş olur. Büyük bir tüccar olacaksınız ama sermaye yok. O halde elde olan sermaye ile başlayın. Küçücük bir ticaret ile başlayın. Her gün büyütün ki bir gün büyük tüccar olasınız.
İkinci konu ise problemlerin çözümü için olan yaklaşımdır. Burada da bir önceki konunun aksine en kolay çözülecek işten başlarız. Bir süre sonra ise yorularak bırakırız. Zaten iç ses hazır beklemektedir. Buradaki en güzel çözüm ise en büyük problemi ilk sıraya almaktır. Büyük problemin çözülmesi yorucu da olsa halledildiğinde kalan problemler otomatik olarak çözülmeye başlayacaktır.
Bu konuda yapılmış deneyden bahsedelim. Bir kavanoz düşünün içine sığacak kadar kum ve çakıl taşı topluyorsunuz. Kavanoza öncelikle kumu doldurun. Kalan kısma çakıl taşları sığmayacaktır. Taktik değiştirerek önce çakıl taşlarını koyun. Sonra kumu döktüğünüzde boşlukların kum tarafından doldurularak tam olarak sığdığına şahit olursunuz. Çakıl taşları büyük problemlerdir. Önce onları çözerseniz küçük problemleri ifade eden kumlar da yer bulur kendine.
Bu deney farklı şekillerde de yorumlanmıştır. Bu linkten farklı bir yorumu izleyebilirsiniz.
Özetleyecek olursak; pozitif bir iş yapılacağı zaman en küçük adımla başlanmalı ve yavaş yavaş büyütmeli. Problem çözümünde ise en büyükten başlamalı.